هیدروکسید لیتیوم

هیدروکسید لیتیوم یک ترکیب معدنی با فرمول شیمیایی LiOH است. این ماده یک ترکیب حاصل از واکنش کربنات لیتیوم با هیدروکسید کلسیم است. این یک جامد کریستالی سفید رنگ است که به شدت در آب محلول است. این یک باز قوی است و به راحتی با اسیدها واکنش می‌دهد تا نمک‌های لیتیوم را تشکیل دهد.

هیدروکسید لیتیوم برای چه مواردی استفاده می‌شود؟

همانطور که در بالا ذکر شد، هیدروکسید لیتیوم در تولید نمک‌های لیتیوم اسید استئاریک و اسیدهای چرب اضافی استفاده می‌شود. اینها سپس به عنوان یک غلیظ‌کننده در گریس روان‌کننده استفاده می‌شوند.

گریس لیتیوم خواص چند منظوره دارد. این گریس مقاومت بالایی در برابر دما و آب دارد و همچنین می‌تواند فشارهای شدید را تحمل کند، که آن را مناسب برای صنایع مختلف می‌سازد. به ویژه در صنعت خودرو و اتومبیل استفاده می‌شود.

آنها همچنین به عنوان یک افزودنی در الکترولیت باتری‌های قلیایی استفاده می‌شوند. همچنین شناخته شده است که یک جاذب دی اکسید کربن است.

لیتیوم هیدروکسید معمولاً برای ساخت نمک‌های لیتیوم، همچنین به عنوان صابون‌های اسید استئاریک و سایر اسیدهای چرب، استفاده می‌شود.

نگاهی کلی به کاربردهای لیتیوم هیدروکسید

• باتری‌ها: در تولید باتری‌ها، به ویژه باتری‌های لیتیوم-یونی برای خودروهای برقی استفاده می‌شود
• روان‌کننده‌ها: به عنوان غلیظ‌کننده در گریس‌های روان‌کننده استفاده می‌شود
• جاذب دی اکسید کربن: برای حذف دی اکسید کربن از هوا استفاده می‌شود
• واکنشگر شیمیایی: در واکنش‌های شیمیایی مختلف استفاده می‌شود

نقش هیدروکسید لیتیوم در بازار خودروهای برقی

با افزایش بازار خودروهای برقی، تقاضا برای ترکیبات لیتیوم نیز افزایش می‌یابد. کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که تقاضا برای لیتیوم تا پایان سال 2025 دو برابر خواهد شد و با این افزایش، باید شاهد افزایش کربنات لیتیوم و هیدروکسید لیتیوم نیز باشیم.

چرا هیدروکسید لیتیوم؟ ممکن است بپرسید از آنجایی که تاکنون اکثر تولیدکنندگان باتری برای کاربردهای باتری از کربنات لیتیوم استفاده کرده‌اند.

باتری‌ها به کاتدهایی نیاز دارند که از مواد خام استفاده می‌کنند. هیدروکسید لیتیوم یک ماده خام کاتد ضروری است، اما عرضه آن کمتر از کربنات لیتیوم است. حتی با این حال، تولیدکنندگان باتری که هنوز در حال بررسی استفاده از این ترکیب به جای کربنات لیتیوم هستند.

این به این دلیل است که هیدروکسید لیتیوم مزایای بیشتری را ارائه می‌دهد، مانند چگالی توان بهتر، که به معنای ظرفیت باتری بیشتر، ویژگی‌های ایمنی بهتر و چرخه عمر طولانی‌تر است.

تسلا در حال حاضر از هیدروکسید لیتیوم برای باتری‌های خود استفاده می‌کند و سایر تولیدکنندگان خودروهای برقی مطمئناً از این روند پیروی خواهند کرد. و اگر فکر کنید، تغییر به این ماده کاملاً منطقی است. باتری‌ها قلب تپنده یک خودروی برقی هستند، بنابراین بسیار مهم است که تولیدکنندگان به سراغ مواد خام بروند که چگالی توان بهتر و در نتیجه برد بیشتر را به آنها ارائه می‌دهند.

خواص فیزیکی:

• ظاهر: جامد کریستالی سفید
• وزن مولکولی: 23.95 گرم بر مول
• نقطه ذوب: 462 درجه سانتیگراد (864 درجه فارنهایت)
• نقطه جوش: 924 درجه سانتیگراد (1695 درجه فارنهایت)
• چگالی: 1.46 گرم بر سانتی متر مکعب
• حلالیت: بسیار محلول در آب (12.8 گرم در 100 میلی لیتر در دمای 25 درجه سانتیگراد)
• رطوبت‌گیری: رطوبت را از هوا جذب می‌کند

خواص شیمیایی:

• قلیایی بودن: باز قوی
• واکنش‌پذیری: به راحتی با اسیدها واکنش می‌دهد تا نمک‌های لیتیوم را تشکیل دهد
• خوردندگی: خورنده فلزات و بافت‌ها
• رطوبت‌گیری: رطوبت را از هوا جذب می‌کند
• سمیت: در صورت بلع یا استنشاق سمی است

ملاحظات ایمنی:

• خورنده: هیدروکسید لیتیوم یک باز قوی است و می‌تواند باعث سوختگی شدید شود. با احتیاط عمل کنید و از تجهیزات حفاظتی مناسب استفاده کنید.
• سمی: بلع یا استنشاق هیدروکسید لیتیوم می‌تواند سمی باشد. از تماس با پوست و چشم خودداری کنید.
• نگهداری: در مکانی خنک و خشک دور از رطوبت و مواد ناسازگار نگهداری کنید.

توجه: به دلیل ماهیت قلیایی قوی خود، هیدروکسید لیتیوم می‌تواند با اسیدها و سایر مواد شیمیایی به شدت واکنش دهد. همیشه با احتیاط عمل کنید و از روش‌های ایمنی مناسب پیروی کنید.